Fietsen voelt voor mij als een grote ontdekkingstocht. Soms plan ik een route en ontdek ik wegen en paden waar ik anders nooit terecht zou komen. Zoals ik er ook van houd om lekker te (ver)dwalen in de omgeving van Breda. Mijn nieuwsgierigheid volgen. Op gevoel links of recht afslaan en onderweg bij een leuk koffietentje stoppen.
Dat is de reden dat ik voor de Fons Multistrada Gravel Bike heb gekozen. Met mijn gravel fiets kan ik namelijk élk pad inslaan. Tot op heden hobbymatig, maar het lijkt me heel gaaf om nog eens te trainen voor een bijzondere toertocht. Ik zeg ‘nog eens’, omdat ik dat één keer eerder al deed. Het was 2018, toen ik de Fietselfstedentocht reed.
Mijn vader fietst al jaren. Op vakantie reed ik weleens een rondje met hem mee. Dat beviel goed, waarna ik zo nu en dan op Nederlandse grond ook met hem meeging. In mei 2018 daagde hij me uit om mee te doen aan de Fietselfstedentocht. Niet alleen de afstand van 230 kilometer was op voorhand een uitdaging, ik had er ook niet voor getraind. Laat staan dat ik over een fatsoenlijke fietsbroek en een goed passende helm beschikte.
“Dit jaar, in juni, doe ik weer mee met de Fietselfstedentocht. Maar ditmaal met mijn eigen Fons bike, in plaats van een oude mountainbike.”
De Fietselfstedentocht op een oude mountainbike
Enkele dagen voor de start – op een zaterdag - begaf ik me in een fietswinkel. Ik droeg voor het eerst in mijn leven een fietsbroek. Een dag later bekeek ik de mountainbike die bij mij in de garage stond aandachtig. Nog een nachtje slapen, dan was het zover: op maandag startte de Fietselfstedentocht.
Na 60 kilometer trappen kreeg ik vreselijke last van zadelpijn. Ook had ik spijt. Waarom deed ik hier in hemelsnaam – vrijwel ongetraind – aan mee? Maar ik liet me niet kennen. Stond ik daar met mijn mountainbike bij een stempelpost. Zonder klikpedalen en met een te kleine helm op mijn hoofd. Vraagt een man aan mij: “Zo meisje, hoe lang heb jij hiervoor getraind?”. Ik antwoordde dat ik voor het eerst een fietsbroek droeg en dat het idee om aan deze tocht mee te doen een paar dagen eerder was ontstaan. Hij lachte hard. Ik dacht alleen maar: ik zal die meneer eens laten zien dat ik de finish zal halen.
Eens laten zien uit wat voor hout ik gesneden was. Ha, het lukte wel mooi. Mijn Fiets Elfstedenkruisje is nog steeds de mooiste sportmedaille die ik heb gehaald. De ervaring was zo gaaf, de sfeer zo goed. Dit jaar, in juni, doe ik weer mee. Maar ditmaal rijd ik de koers met mijn eigen Fons bike, in plaats van op een oude mountainbike.
Mijn Fons Multistrada Gravel Bike
Waarom dan een Fons bike, zul je misschien denken. Daar kan ik vrij kort over zijn: ik vind het superleuk dat het een Bredaas merk is, dat ik de mensen achter het merk ken en je je eigen kleur kunt kiezen. Maar het belangrijkste – uiteraard – is dat ie heel fijn fietst. Misschien leuk om te weten: ik kwam middels een fotoshoot voor Fons bikes in aanraking met dit Bredase merk.
En nu? Het avontuur opzoeken! Vroeger namen mijn ouders me altijd overal mee naartoe. Ik weet niet beter. Ik ben van mening dat je niet per se naar de andere kant van de wereld hoeft te vliegen om een avontuur te beleven. Van de bank komen, op mijn gravel fiets springen en een nieuw avontuur tegemoet gaan. Heerlijk!
Wil jij net als Nynke ieder pad in kunnen slaan?
Kom langs in de showroom of maak een gratis proefrit op een gravel fiets!
