Anna-Gerdien
Ongeveer 5 jaar geleden besloot ik te gaan fietsen. Ik was al jaren actief op sportief vlak; hardlopen, zwemmen en golfsurfen. Helaas kreeg ik van het hardlopen steeds vaker blessures en zijn de golven in Nederland ook niet elke dag aanwezig. Dus ik zocht een aanvullende uitlaatklep. Maar wel een waar ik buiten kon zijn. Een tweedehands fiets werd aangeschaft en daar ging ik!
Al snel was ik erg fanatiek, mede door een groepje vrienden waar ik in Amsterdam elke week mee fietste. Mijn eerste “echte” beproeving was een cyclo in de Pyreneeën. Ik had nog nooit in de bergen gereden en wist eigenlijk helemaal niet of ik dat wel zou kunnen, maar het was en ging geweldig. Dit smaakte naar meer! Dus haakte ik voortaan ook aan als de vriendengroep tochten als Parijs Roubaix, de Ronde van Vlaanderen en Luik-Bastenaken-Luik ging rijden. Daarnaast begon ik met triatlons. Zwemmen en rennen deed ik inmiddels al jaren, alleen de combinatie was volledig nieuw. Ik vond het ontzettend leuk om te doen, de sfeer was altijd erg ontspannen en ik kon goed mee komen in het veld.
Ondanks dat ik het leuk vind om zo hard mogelijk te gaan en om het uiterste uit mijzelf te halen, heeft fietsen voor mij niet alleen het doel om te presteren. Het sociale aspect van een groepsrit vind ik ook erg belangrijk. En misschien nog wel meer dan dat; het rijden in de natuur, je hoofd kunnen legen en steeds weer nieuwe plekken ontdekken. Ik kan namelijk ook een ontzettend luie fietser zijn en alleen maar willen “genietfietsen”, in plaats van het snot voor me ogen te rijden en Qommetjes proberen te halen.
3 Jaar geleden ben ik voor mijn grote liefde verhuisd van Amsterdam naar de stad Groningen. Ook hij fietst en samen zijn we lid geworden van een fietsvereniging hier in de stad. Beiden wilden we efficiënter trainen om een verbeteringsslag te maken. En ik vond het daarnaast fijn om nieuwe contacten op te doen in mijn nieuwe woonomgeving. Ik kocht dat jaar een andere fiets met een mooi lichtgewicht aeroframe, die ook geschikt was voor triatlons. Tijdens de triatlons beviel hij heel goed, maar een stuk minder op langere tochten en in de afdalingen. Op langere tochten vond ik hem niet comfortabel genoeg, elk hobbeltje voelde ik en bij elke windvlaag vloog ik bijna de berm in. En dan had ik niet eens hoge wielen. Ook in de afdaling ging de fiets alle kanten op! Ik vond afdalen altijd heel leuk, maar opeens vond ik het doodeng. Ik durfde niet meer voluit te gaan en had het gevoel geen controle over mijn fiets te hebben. Volgens mijn vriend daalde ik af als een krant en zo voelde het ook. Een krant met knikkende knieën.
Tijdens een fietsvakantie in Spanje, huurde ik een fiets met schijfremmen. Deze fiets had ook een iets zwaarder frame dan wat ik gewend was. En oooh wat een verschil! Opeens had ik het gevoel weer een te zijn met mijn fiets, controle te hebben en durfde ik weer in volle vaart naar beneden te gaan. Ik besloot daarna dan ook om voorzichtig rond te gaan kijken voor een andere fiets. Die fietsvakantie was echter een van de laatste echt fanatieke ritten, want ik was destijds twee maanden zwanger. De maanden erop stonden daarom ook meer in het teken van genietfietsen dan presteren.
Een paar maanden na mijn bevalling zag ik opeens een plaatje van een Fons voorbij komen op internet. Wauw... deze fiets was precies wat ik zocht! Een stoer frame, maar wel met vloeiende lijnen. Ook af te monteren met schijfremmen en volgens de makers en rijdsters een erg stabiele fiets! Daarnaast vond ik het erg cool dat ik mijn eigen kleuren kon kiezen. Ik maakte daarom snel een afspraak in Breda voor een testrit. Ik werd warm ontvangen door Jos, die alle tijd voor me nam. Hij luisterde naar mijn wensen en gaf advies waar nodig. De fiets voelde erg fijn aan en ik heb hem daarom meteen besteld. Vervolgens deed ik ongeveer 3 weken over het kiezen van een kleur, teveel mogelijkheden! Dit was gelukkig geen enkel probleem en nadat ik eindelijk mijn keuze had gemaakt was mijn fiets na 4 weken al klaar!
Ik rijd nu ruim een half jaar op mijn Fons en hij bevalt erg goed! Hij voelt voor mij zoveel stabieler dan mijn vorige fiets en ook mijn houding is beter. Ik heb minder last van mijn nek en rug. Daarnaast is het ook erg leuk om steeds weer complimenten te krijgen, want iedereen vind hem erg mooi. Ook niet geheel onbelangrijk! En ondanks dat het frame niet heel licht is, heb ik niet het idee dat hij langzamer rijdt. Ik heb wel 25mm banden erop gezet in plaats van de 28mm waar hij mee kwam. Dit vind ik toch wat fijner fietsen tijdens reguliere tochten. Maar mocht ik ooit weer Parijs-Roubaix gaan fietsen, dan gaan natuurlijk de 28ers er op!
Zo fanatiek als ik eerst was, ben ik op het moment even niet. In plaats van 3x per week, fiets ik nu 1, soms 2x keer per week en soms weken niet. De ritten gaan weliswaar minder hard dan voorheen maar het plezier is er gelukkig niet minder om!
